ในโลกนี้มีคนอยู่เป็นร้อยล้านคน แต่คนที่สำคํญและมีค่ากับฉันมากที่สุดมีแค่คนเดียว
คือคนที่ค่อยปลอบฉันเวลาที่ฉันร้องไห้ คือคนที่ค่อยสอนฉันเวลาที่ฉันทำอะไรผิด
คือคนที่ทนนิสัยเสียของฉันได้มากกว่าใคร และคือคนที่รักฉันมากกว่าใครหรือตัวเองเสียอีก
และทั้งหมดนี้ที่ฉันกล่าวออกมานั้นคือคนที่ฉันจะกล่าวถึงในบทความข้างลงนี้ก็คือ แม่
มีคนๆหนึ่งเคยบอกฉันมาว่า ก่อนที่ฉันจะโตมาถึงที่วันนี้ เคยมีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งท้องมานานกว่า9เดือน และผู้หญิงคนนั้นไม่เคยปริปากบนสักคำเลยว่าเขาเหนื่อยที่ค่อยดูแลเอาใจใส่คนในท้อง และไม่เคยมีวันไหนเลยที่เขาจะไม่ดูแลคนที่กำลังจะเกิดออกมาดูโลกอีกไม่กี่วันหรือกี่เดือน แต่ก็คงยังเฝ้ารอคอยที่จะได้เห็นหน้าคนที่อยู่ในท้องของเขา ด้วยความรักและความโอบอ้อมอารี ทั้งที่เขาไม่จำเป็นที่จะต้องดูแลเอาใจใส่หรือรอค่อยด้วยความรักเลยก็ว่าได้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังมีความเชื่อมั่นว่าสักวันเขาคงจะได็เห็นเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งที่อยู่ในท้องของเขามานานกว่า9เดือน ที่เขาเป็นคนให้กำเนิดมาจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี และยังคงหาเลี้ยงชีพตัวเองได้
เด็กบางคนอาจจะไม่เคยรู้เลยก็ได้ว่าการที่เกิดมาบนโลกแห่งนี้มีแค่คนเดียวเท่านั้นที่ค่อยรักและค่อยดูแล ไม่ว่าจะทุกข์หรือจะสุขผู้หญิงคนนี้ก็จะค่อยอยู่เคืองข้างเรา แต่ในวันที่ผู้หญิงคนนี้ไม่มีใครล่ะ เราเคยถามตัวเองบางไหมว่าเราจะอยู่เคืองข้างผู้หญิงคนนี้เหมือนที่ผู้หญิงคนนี้อยู่เคืองข้างเราหรือป่าว และเราเคยรักผู้หญิงคนนี้เหมือนกับที่ผู้หญิงคนนี้ที่รักเราได้หรือป่าว
ในโลกนี้มีคนอยู่มากมายที่จะให้เรารัก แต่เราเคยรักผู้หญิงคนนี้หรือยัง ผู้หญิงที่ขึ้นต้นว่าผู้เป็นแม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น